عشق تو

عشق تو

در دلم عشق تو مے ماند و من مےمیرم

عاقبت از غم تو ره به جنون مے گیرم

چہ ڪنم گر تو نباشے همہ دنیاے دلم؟

بخدا بے تو ز دیدار همہ دلگیرم

تو چہ گفتے بہ دلم؟ جز سخن مهر و وفا

من چہ گفتم بہ تو؟ جز اینڪہ به غم زنجیرم

از تو آغاز شد و با تو به پایان برسد

این ڪتابے ڪہ مهیا شده از تقدیرم

دعوتم کن به شرابی که کند مست مرا

دعوتم کن به شرابی که کند مست مرا
فارغ از زندگی و هرچه در او هست مرا

دعوتم کن به خیابان تنت تا به جنون
لا ابالی و کمی بد تر از این پست مرا

مست کن آینه را، غرق تماشا بشود
کور کن راه فرارم نشود رَست مرا

تو زبردستی و عاشق کش پیمانه پرست
فرض کن مثل خودت مست زبردست مرا

باز کن دکمه ی پیراهن و بانو بکشان
داخل ِ معرکه و کوچه ای بن بست مرا