رفتی و یارم نشدی
بی قرارت چو شدم، رفتی و یارم نشدی
شـادی خاطــر اندوه گـــــزارم نشــــدی
تـا ز دامــان شبم صبـــح قیــامت ندمیـــد
بـــا که گویم که چراغ شب تـارم نشـــدی
صــــدف خــالـــی افتـاده به ساحل بـودم
چون گهــــر زینت آغــوش و کنـارم نشدی
بوتــه خار کویـــرم، همـه تن دست نیــــاز
برق ســوزان شو اگــر ابـــر بهارم نشـدی
از جنـــون بایــدم امــــروز گشایش طلبیــد
که تو ای عقل، به جز مشکل کارم نشدی