خدایا!
شاد کن دلی را که گرفته و دلتنگ است
بی نیاز کن کسی را که به درگاهت نیازمند است
امیدوار کن کسی را که نا امید به آستانت آمده
بگیر دستانی که اکنون بسوی تو بلند است
مستجاب کن دعای کسی که با اشک هایش تو را صدا می زند
حامی آن دلی باش که تنها شده است
با دست های مهربانت، با تمام قدرت و عظمت و تواناییت ببار رحمتت را بر بندگانت.
آواز عشق
عشق آواز قشنگی است، شنیدن دارد
و بهشتی است تماشایی و دیدن دارد
مثل یک سیبِ بهشتی به درختی جاوید
خوردنی هست گناهش و چشیدن دارد
بال و پر می دهد و قدرت پرواز به تو
و چنین بال و پر، از خویش پریدن دارد
نه فقط قلب به شورش و تپش می افتد
بلکه سلول به سلول تپیدن دارد
عشق بیماری سختی است، سراسر همه درد
و چه دردی است! چه دردی! که کشیدن دارد
ویران تو هستم
من کلبه ای از عشقم و ویران تو هستم
درمانده ی گرمای دو دستان تو هستم
آغشته به تو می شود این جسم پر از عشق
چون شاعر دیوانه ی چشمان تو هستم
لب های تو مانند دوبیتی قشنگی است
من عاشق آن خنده و دندان تو هستم
هر یک مژه ات مثل غزل های قشنگی است
چون شیفته ی هر خط دیوان تو هستم
از سلسله ی موی تو شب هم شده عاشق
بیمار شده این دل و حیران تو هستم
بی جان شده ام در پی وصل رخ ماهت
با خنده ی خود جان بده ویران تو هستم